2011 Ağustos ayında İstanbul'a dönme kararı ile uzun süre işsiz kalacağımız farkındayım...
17 seneye varan iş hayatımdan sonra, firmaların 3-5 senelik eleman takıntıları sebebi ile, bugüne kadar hobilerim, annem ve sağlık durumu derken, 1.5 seneyi buldum.
Bu süreçte 7 ayımı Datça'da geçirdim.
Hayat bana güzeldi...
Her gün 1 saat yüzme, 1 saat yürüyüş, kitaplar ve mis gibi oksijen...
Sonra İstanbul...
Aynı şirketten beraber çıktığım arkadaşımda 1.5 senedir tüm dünyayı geziyor, ve bu gece onunla mesajlaşıp, seyahat sitesine girdiğimde, esasında ne kadar anlamsız bir dünyada, anlamsız olaylarla meşgul olduğumuzu tekrar keşfettim.
Hayat çok kısa ve dünya nimetleri çok güzel, doğru insanlarla paylaşılan her an özel.
Sevgi; paylaşmayı, kıymetini, değerini bilenlere çoğalıyor, diğerlerinin elinde parçalanıp yok oluyor... İnsan olmak başka bir şey. Yalansız, açık ve net, dürüst, hak yemeden, emeğe saygı, insana saygı duyarak, başkalarına zarar vermeden yaşamayı bir erdem kabul eden insanlara rastlamak çok zor artık.
Bugün bir karar verdim.
Bu karar için 13 senelik arkadaşımı aradım, 1.5 senedir yakından tanıma imkanım olan ve aynı süreçleri benimle yaşayan bir arkadaşım ile de durumumu paylaşarak fikir aldım.
Fikirler aynı.
Aklın yolu bir.
Herşeyde bir hayır vardır demek istiyorum kendim için.
Perşembe günü de pasaportumu yenileyeceğim.
Uzun zaman oldu yurtdışına çıkmayalı.
Silkelenip toparlanma zamanı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder